Ma. Franceschini C. Talicug

-
                              Moved on

                  Naka move on na ako.

           Ilang beses ko na bang paulit-ulit na                         sinasabi ito sa puso ko?

       Paulit-ulit, walang katapusan walang                              kapaguran.

      Tinatanggi ko pa ring mahal kita kahit               alam kong totoo naman talaga.

    Ilang beses ko na ba sinabing tama na?
 
     Ilang beses ko na ba sinabing tapos na?

                  Ilang beses na nga ba?

                         Nakakasawa na.

      Pero bakit hanggang ngayon nandito ka                                  pa rin?

         Bakit parang walang pinagbago?
 
        Bakit ikaw pa rin ang hinahanap ko.

           Bakit?! Ano bang meron sayo?

    Ano bang meron sayo na di mahanap sa                                   iba?

        Ano bang meron sayo na hinahanap-                     hanap ng aking sistema?

            Ano bang ginawa mo sa akin?

                                   Ano ba?!

                   Pwede ba itigil mo na?

                 Pwede ba tapusin mo na?

            Kasi pagod na pagod na akong                                    lokohin ang sarili!

          Pagod na akong lokohin ang sarili sa                 posibilidad na mahal pa kita!

               Pagod na akong maging tanga!

                  Pagod na akong mahalin ka!

            Pero bakit kahit anong gawing iwas?

                Bakit parang mas lalo lang hindi                                    nagwawakas?

                 Siguro nga dahil mahal pa kita.

             Hindi ko alam kung paano ito ititigil,

            Pero sana naman bumalik at sa                                  huli'y magpaalam.

          Para naman mapanatag na pusong                                             ito.
 
          Para naman tumigil na sa kahahanap                                      sayo.

           Yun lang ang naiisip kong paraan                   para makamoved on na ako. SAYO.

               Dahil tapos na wala na, hindi na                                      maisasalba pa.

                             At ayoko na.

                          Ayoko na talaga.

                           Pagod na ako.

                            Sawa na ako.

                     Lagi na lang ganito.

        Wala ng ibang nangyari sa buhay ko.

                                  Kaya...

      Kailangan ko na muna siguro hanapin                               ang sarili ko.

   Kailangan ko na muna siguro mahalin                                 ang sarili ko.

        Kaya pwede ba? Bumalik ka muna                                pansamantala.

     At magpaalam ng walang iniisip na iba.

        At pag natapos ka na magpaalam,

     Umiwas ka na, lumayo ka na at wag ng                                 babalik pa.

                     Palayain mo na ako. 

      Palayain sa mga sakit na naidulot mo.


Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Dalagang Ina (Sanaysay)

-
Hannah Jean S. Rosalejos 10-Service May mga isyu sa kabataan ngayon ay ang pagiging Dalagang ina. Ito ang tawag sa mga kababaihang nabuntis sa batang edad. Madalas, masama ang tingin ng maraming tao sa mga dalagang ina dahil sa pagbubuntis nila sa labas ng kasal. Sa murang edad ay kailangan na nilang harapin ang pangungutya ng mga tao. Maraming mga kabataan na hindi nagtapos ng pag-aaral dahil nabuntis sila at sa aking palagay kung bakit sila nabuntis sa maagang edad ay ang hindi sila gaano ka close sa isa’t isa sa kanilang pamilya. Ang maagang pagbubuntis ay posibleng sanhi nang kanilang pagrerebelde o paghingi ng atensyon. Ang pagiging batang ina ay isang mabigat na responsibilidad na kailangan nila ganapin kahit hindi pa sila handa at pagiging isang magulang sa kanilang sinapupunan. Para sa mga dalagang ina na matapang na hinaharap ang bunga ng kanilang mapusok na damdamin ng mag-isa ito ang ilan sa mga paraan para maging epektibong magulang para sa inyong anak gaaano ka man kab...
Read more

Tula (Para Sa Aking Ama)

-
Lyka Mae L. Ubalde Grade 10 Service Itay, matagal kanang nawala Simula nung ako ay bata pa Mahirap man para sa akin Pero kailangan ko itong tanggapin Hindi ko naranasan ang pag ibig ng isang Ama Kasi nawala ka noong akoy isang sanggol pa. Mahirap man tanggapin ni Ina noong ikaw ay pumanaw na Labis kaming nalungkot  sa iyong pagkawala Bakit ka nga ba nawala ng maaga aking Ama? Hindi mo ba kami iniisip noong ikaw ay buhay pa? Marami akong tanong sa aking isipan Sa tuwing ikaw ay napapanaginipan Hindi ko matiis ang umiyak kapag ikaw ay maalala Simula ng nawala ka sa ating tahanan aking Ama Ang hirap itago ang lahat ng sakit Palaging na sa puso ang binibitbit Ngayon ikaw ay wala na Walang hanggang ligaya sa piling ng maylikha Ang tangi naming dalangin at ninanasa Mamalagi kang buhay sa aming alaala.
Read more

Depresyon / spoken poetry by: RYLEN SARZA

-
Tigilan mo na ako Pagod na pagod na ako Ako na nasa isang dulo ng silid Ako na nawawalan ng pag asa sa gilid Tama na ayoko na Hirap na akong kalabanin ang sarili ko Na alam kung hinding hindi ako mananalo Dalawang bagay lang ang alam ko, lubid o kutsilyo Kahit ilang ilaw pa ang ipakabit sa aking kwarto Wala akong ibang nakikita kundi ang madilim at nakasaradong pinto Na kahit wasakin mo man alam kung hindi na bubukas  Dahil lunod na ako at mukhang ito na ang wakas Pinipilit ko naman para sa taong minamahal Ngunit mismong sarili ko na ang gumagwa ng bawal Masaya pa ba ako? Dahil kung oo di ko gagawin to Luluha ako na hindi alam ang dahilan Maraming iniisip at napatulala nalang sa  kawalan Ano nga ba ang pakiramdam ng nawalan? Kalungkutan ba ang nararamdaman o kasiyahan? Hindi ko na alam kung ano ba ang kasiyahan Dahil kalungkutan lang ang bumabalot sa aking katauhan Gusto kung humingi ng tulong  Ngunit di ko maisambi...
Read more